دکتر کتی نیاکان که یک دهه است در این زمینه تحقیق می‌کند برای تحقیقات بیشتر در زمینه پیرایش ژن (نوعی دستکاری ژنتیکی)درخواست مجوز کرده بود. هدف او شناخت بهتر اولین لحظات شکل‌گیری زندگی بشری از طریق بررسی اولین مراحل شکل‌گیری رویان انسان (توده سلولی ابتدایی پس از لقاح اسپرم و تخمک)در هفته اول است، مرحله‌ای که بلاستوسیست نامیده می‌شود و رویان از 200 تا 300 سلول تشکیل شده است.

دکتر نیاکان می‌گوید: “ما می‌خواهیم بدانیم رویان انسان به چه ژن‌هایی نیاز دارد تا به یک نوزاد سالم تبدیل شود. این کار اهمیت دارد چون سقط و ناباروری بسیار شایع هستند اما ما شناخت درستی از آنها نداریم.”

.

به ادامه متن مراجعه کنید

.

این پیرایش در هفته اول بعد از لقاح صورت خواهد گرفت تا دانشمندان دریابند چه چیز باعث سقط می‌شود. از هر صد تخمک بارور شده کمتر از پنجاه تای آن به مراحل ابتدایی بلاستوسیت می رسند، 25 تای آن در بافت رحم ریشه می دوانند و 13 تای آن بیش از سه ماه زنده می مانند.

پس از باروری تخمک توسط اسپرم، تکثیر سلولی آغاز می شود و تقریبا پنج روز بعد به حدود 200 تا 300 سلول می‌رسد که بین یک دهم تا دو دهم میلی متر قطر دارد و تقریبا یک روز بعد در دیواره رحم کاشته شده و ریشه می‌دواند. اما حتی در این مراحل اولیه نیز بعضی سلول‌ها برای وظایف خاصی تخصصی شده‌اند، بعضی جفت را تشکیل می‌دهند، بعضی کیسه ناف را (غشایی نازک پیرامون رویان که نقش مهمی در خون‌رسانی دارد)و بقیه سلول‌ها دیگر اندام‌های انسانی را می‌سازند.
در این دوره بخشی از DNA ما بسیار فعال است. به احتمال زیاد این ژن‌ها رشد و تکامل اولیه را هدایت می‌کنند اما دقیقا مشخص نیست که آنها چگونه این کار را می‌کنند و چه اشکالاتی پیش می آید که منتهی به سقط می‌شود.
در موارد بسیاری این سقط آنقدر در مراحل اولیه بارداری صورت می‌گیرد که زن باردار متوجه بارداری و سقط نمی‌شود. مجوز صادر شده فقط برای مطالعات آزمایشگاهی است و قرار دادن رویان دستکاری شده در رحم غیرقانونی است.
سال گذشته داشنمندان چینی برای اولین بار اعلام کردند که برای اصلاح یک نقص ژنتیکی که باعث یک بیماری خونی می‌شود، پیرایش ژن را روی رویان انسان انجام داده‌اند.

به این ترتیب بریتانیا دومین کشوری است که دستکاری ژنتیکی رویان انسان در آن بطور قانونی انجام می‌شود.

پیرایش ژن موضوعی بسیار مناقشه برانگیز در دنیای علم است و برخی چنین کاری را زیاده روی می‌دانند و نگرانند که این کار در آینده به تولد بچه‌های سفارشی و طراحی شده منجر شود. دکتر سارا چن استاد دانشگاه ادینبورو می‌گوید: “ما باید مطمئن باشیم که سیستم نظارت ما در این حوزه بسیار خوب کار خود را انجام می‌دهد تا علم در جهت منافع جمعی حرکت کند.”